I contemplate on our thought as the transcendent space between the physical and the virtual, where ideas become images.
Ατενίζω τη σκέψη μας σαν το υπερβατικό διάστημα μεταξύ του πραγματικού και του εικονικού, όπου οι ιδεές μεταβάλλονται σε εικόνες.
This drives my research on existing images and patterns, past or contemporary, which by drawing them i use them as elements of a new formalistic, yet conceptual context.
Αυτό αποτελεί το εύνασμα της έρευνας μου επάνω σε υπάρχουσες εικόνες και μοτίβα, παλαιά ή σύγχρονα, τα οποία ζωγραφίζοντας τα χρησιμοποιώ σαν στοιχεία ενός νέου φορμαλιστικού, αλλά και εννοιολογικού πλαισίου.
Everything acquires a conceptual layer nowadays. Symbolism from the past becomes the new narrative.
Τα πάντα αποκτούν εννοιολογικό στρώμα σήμερα. Συμβολισμός του παρελθόντος γίνεται η νέα αφήγηση.
The way we perceive and define our aesthetics, is continually influenced by a constantly expanding visual vocabulary, that affects the boundaries between the real and the artificial, the profound and the superficial.
Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανώμαστε και καθορίζουμε την αισθητική μας, επηρεάζεται αέναα από ένα συνεχώς επεκτεινόμενο οπτικό λεξιλόγιο που επηρεάζει τα όρια μεταξύ του πραγματικού και του τεχνικού, του βαθυστόχαστου και του επιφανειακού.
The series of drawings i am producing is the registration of a continuous process of redrawing and refiltering images, adjusting them in a present-day perspective.
Οι σειρές από ζωγραφιές που παράγω αποτελούν την καταγραφή μίας συνεχούς διαδικασίας, επανασχεδίασης και ανακύκλωσης εικόνων, προσαρμόζοντας τις σε ένα σημερινό πλαίσιο.
Drawing is a sentimental act, a healing and wholesome experience. The heart takes the skill by the hand, leading it through the various ways artists have pursued their expression throughout the centuries.
Η ζωγραφική είναι μια συναισθηματική δραστηριότητα, μια θεραπευτική και ωφέλιμη για την ψυχή εμπειρία. Η καρδία παίρνει την επιδεξιότητα από το χέρι, οδηγόντας την μέσω των διάφορων τρόπων που οι καλλιτέχνες έχουν επιδιώξει την έκφραση τους διαμέσου των αιώνων.
Drawing figuratively with abstract expressionist nuances here and there, i create the connecting thread between me and the history of visual arts.
Ζωγραφίζοντας εικονικά, με ανεικονικές, εξπρεσιονιστικές αποχρώσεις εδώ και εκεί, δημιουργώ το συνδετικό νήμα μεταξύ εμού και της ιστορίας της τέχνης.
Challenging the skill i possess, the narrative of my works becomes stronger, clearer, more appealing and recognisable.
Προκαλώντας την επιδεξιότητα που κατέχω, η αφηγηματικότητα των έργων μου γίνεται δυνατότερη, πιο ξεκάθαρη, πιο ελκυστική και αναγνωρίσιμη.
The conceptual aspect traced just under the fugurative layer, forms the foundation of my works, while the emotion that emerges during the interaction between them and the viewer is the engaging factor.
Το συναισθηματικό στρώμα το οποίο ανιχνεύεται ακριβώς κάτω από παραστατικό, αποτελεί το θεμέλιο της δουλειάς μου, ενώ το συναίσθημα που έρχεται στην επιφάνεια κατά τη διάρκεια της διάδρασης τους με τον θεατή αποτελεί τον παράγοντα ταύτισης και αίσθησης συμμετοχής.
Soothing the soul and stimulating the brain is what matters the most.
Η καταπράυνση της ψυχή και η διέγερση του εγκεφάλου είναι αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία.